Logo of Team Belgium

Para-atlete en winnares van 2 medailles op het laatste WK Gitte Haenen geeft haar kijk op vrouwen in sport.

Voel je dat je dezelfde kansen hebt gehad als mannen?

Binnen de paralympische sport heb ik het gevoel dat ik dezelfde kansen krijg als mannen op hetzelfde niveau als ik. Dat gevoel had ik minder in mijn vorige sportcarrière als valide atleet. Volgens mij kwam dat verschil in kansen krijgen doordat mijn vorige sportcarrière zich afspeelde in een 'mannenwereld' en er in de paralympische wereld meer gelijkheid is en evenveel respect en bewondering voor vrouwelijke atleten.

Zijn vrouwen mentaal even sterk als mannen?

Ik denk dat dat gegeven meer persoonsgebonden is en niet zozeer samenhangt met je geslacht. Ik ken veel vrouwen die mentaal zeer sterk zijn, maar ook anderen die hier minder sterk in staan. Dat geldt net zo voor mannen.

Mentale sterkte hangt, naar mijn eigen ervaring, voor een deel samen met wat je al hebt meegemaakt in je leven en hoe je reageert op zowel tegenslagen als successen. Hoe je dingen verwerkt, loslaat, nieuwe energie vindt en weer verder gaat. En ook de personen die je rond je hebt en je hierbij helpen.

Een tegenslag wil niet zeggen dat je volgende poging opnieuw een tegenslag als resultaat zal geven, net zoals een succes geen voorbode is voor blijvend succes. Er kunnen altijd onvoorspelbare dingen gebeuren waardoor jouw oorspronkelijke plan volgen moeilijker, misschien onmogelijk wordt of, in het beste geval, alles toch vlotter gaat of volgens schema kan verlopen. Inzicht en een goede begeleiding hebben in dit gegeven is belangrijk op het vlak van mentale sterkte. Niet steeds van het slechtste of het beste uitgaan maar starten met een positief voornemen om, los van die onvoorspelbare zaken, steeds je uiterste best te doen om het vooropgestelde doel te behalen.


Krijgen vrouwelijke topsporters dezelfde erkenning en hetzelfde respect als mannen?

Vrouwelijke topsporters worden gerespecteerd, maar de erkenning die ze krijgen is heel wat minder dan de erkenning die mannelijke topsporters krijgen. Zo ligt in veel sporten het prijzengeld of inkomen lager voor vrouwen dan wat mannen voor dezelfde discipline en op hetzelfde niveau krijgen. Dat begrijp ik niet goed aangezien ze dezelfde inspanning doen en minstens evenveel trainingsuren verzetten. Ook sportuitzendingen op tv en in het nieuws gaan hoofdzakelijk over sportwedstrijden van mannen en zeer weinig van vrouwen.

Is het positief voor een vrouwelijke atleet om vrouwen in de omkadering te hebben?

Ik denk dat het wel een meerwaarde is om als vrouwelijke atlete ook vrouwen in de omkadering te hebben. Over sommige aspecten van je training kan je gemakkelijker praten met een vrouw dan met een man. Een vrouw herkent en begrijpt ze beter. Mijn directe omkadering bestaat voornamelijk uit vrouwen. Dit is volgens mij eerder een unicum dan dat dit in alle sporten zo is. Zelf ben ik zeer tevreden met mijn omkadering en is er ook een goed evenwicht met de mannen in mijn team.

Welke concrete acties zou je graag zien om vrouwen gelijke kansen te geven in sport?

Meer berichtgeving, opvolging en zichtbaarheid van de sportwedstrijden en sportprestaties van vrouwen in de media. Gelijk prijzengeld of inkomen voor mannen en vrouwen in de sport op eenzelfde niveau en in eenzelfde discipline. Sportevenementen en activiteiten waarbij meisjes en jongeren de weg beter leren vinden naar sport en sportclubs. Momenten waarop er openlijk aandacht is voor en gepraat kan worden over de nood en het belang van gelijkwaardigheid in o.a. de sportsector.

Op welke manier heeft jouw sportcarrière je gesterkt als vrouw, als persoon?

Sport is voor mij altijd heel belangrijk geweest in mijn leven. Het geeft mij zowel fysiek als mentaal een goed gevoel, zorgt voor een sociaal netwerk, fijne vriendschappen, uitdagingen, leert mij mezelf kennen en mijn grenzen te verleggen. Sport geeft mij meer zelfvertrouwen, structuur, laat mij voelen dat ik leef en heel wat dingen beleven.

Als kind heb ik door sport voor mezelf en anderen leren opkomen, samenwerken, respect leren hebben voor anderen en zoveel meer. Door de sportcarrières die ik al heb gehad, heb ik altijd een houvast gehad in mijn leven en kon ik tegenslagen en moeilijke dingen beter verwerken. Sport heeft mij leren doorzetten en blijven geloven in mogelijkheden, niet enkel in de sport zelf maar ook in minder kleurrijke periodes in mijn leven zoals o.a. de jaren van medische complicaties voor mijn amputatie en het opnieuw leren stappen en de ups & downs na mijn amputatie.

Wat is je mooiste herinnering uit je carrière?

In juli 2017 werd ik 1 jaar na mijn beenamputatie 4de op de 100m sprint op het WK para-atletiek in Londen. Ik kreeg toen van veel mensen de bemerking dat het toch heel hard balen moest zijn dat ik net niet het podium behaalde. Maar voor mij was die 4de plaats het begin van een nieuwe mooie sportcarrière, een resultaat dat ik nooit had verwacht zo kort na mijn amputatie. Ik was toen heel gelukkig met de 4de plaats.

Twee jaar later behaalde ik op het volgende WK, in Dubai 2019, wel het brons op de 100m sprint en het zilver in het verspringen. Dit ondanks dat 2019 voor mij persoonlijk op zowel mentaal als fysiek vlak een zwaar jaar was; vaststelling ziekte van Bechterew, 2 breuken in mijn enkel, overlijden van mijn vader, ...

Ik had mijn vader voor hij stierf beloofd om mijn uiterste best te blijven doen voor mooie resultaten op het WK. Het waarmaken van die belofte en de steun van mijn team daarbij zorgde voor opluchting en voldoening dat ik die prestaties had kunnen neerzetten en de wetenschap dat mijn vader trots zou zijn geweest.